T24 Haber Merkezi
T24 Haber Merkezi
Karar müellifi Yıldıray Oğur, MHP lideri Devlet Bahçeli’nin partisinin küme toplantısında kullandığı “Tabular kalktıkça, ezberler bozuldukça, statüko delindikçe, beşerler birbirine dürüst davrandıkça, içlerinden geçeni özgürce söyledikçe, bir muahede ve mutabakat noktasından başkasına küçük adımlarla ilerlemek daha kolaydır.” tabirlere işaret ederek, “Bahçeli, bu sözlerle Öcalan’ı silah bırakma davetini yapması için Meclis’e çağırdıktan sonra müzakerenin süreceğini söylemiş oluyor. Yani birilerinin tez ettiği üzere Öcalan’dan örgüte bir teslim ol daveti yapmasını istemiyor. Teslim ol davetinin Meclis’ten yapılmasını beklemek esasen gereğince saçma. Lakin şayet silah bırakma kararının alınması bir müzakerenin başlangıç noktası ise bu teklifin derinliği ve manasını büsbütün değiştiriyor. Pekala, Öcalan ve PKK neden hiç bir şey almadan silah bıraksın?” dedi.
Anton Çehov’un ‘İlk perdede duvarda asılı bir tüfek varsa, ikinci ya da üçüncü perdede o tüfek patlamalıdır’ meşhur kelamı ile Bahçeli’nin ‘çözüm süreci’ ortasında bir alaka kuran Oğur’un köşe yazısının ilgili kısmı şöyle:
“‘Öcalan İmralı’da yatıyor, ancak DEM Grubu’nda 57 Öcalan gölgesinin ayakta olduğunu niçin görmüyorsunuz? Neden itiraf edemiyorsunuz? Cesetlerinin çiğnenmesinden bahseden aslan modülleri, 1965 yılından bugüne kadar; devletin ülkesi ve milletiyle parçalanamaz bütünlüğüne aykırı bakan 339 bölücü milletvekilinin Meclis çatısı altında misyon aldığını size nasıl anlatalım? Bu sarih gerçeği daha nasıl açıklayalım?”
Bahçeli, bu sözleri Öcalan’ı Meclis’e çağırmasını eleştirenlere söylerken, şöyle de demiş oldu:
DEM Parti, PKK’nın siyasi kanadı, bunu hepimiz biliyoruz, o halde artık bu herkesin malumu olan lakin bununla yaşanmayacak gerçeğe bir tahlil bulalım.
İşte tam konuşmanın bu kısmı Bahçeli’nin realist ve Çehovvari tahlil teklifini anlatıyor.
Bahçeli, birinci adım olarak tüfeğin duvardan indirilmesini öneriyor.
Çünkü o tüfek duvarda asılı olduğu sürece patlıyor ve patlayacak.
Bu patlamanın şarapnel modülleri kayyımlar olarak, Demirtaş ve siyasetçilere yönelik tutuklamalar olarak, parti kapatmalar olarak, yurtdışına operasyonlar olarak hasarlara neden oldu ve oluyor.
Hukuk sistemi, söz özgürlüğü, demokrasi, seçimler silahın gölgesinde kalıyor ve o tüfekle yaralanıyor.
Kayyımı ya da Demirtaş’ın durumunu eleştirmek haklı lakin bütün bunları yaratan silahtan bahsetmeden bunu yapmak bitmeyen bir mağduriyet sarmalı yaratmaktan diğer bir işe yaramıyor.
O tüfeğin duvarda asılı durmasının Kürtlerin hayatlarına hiçbir olumlu katkısı yok. O tüfek Kürtleri korumuyor, tam bilakis onların kazanımlarına, siyasetlerine, özgürlüklerine ve hukuklarına ziyan veriyor.
Bir vakitler PKK’nın sebep değil sonuç olduğunu söylemek ilerici, liberal bir argümandı.
Çünkü PKK, Kürt meselesinin bir sonucuydu. Lakin artık PKK ve PKK’nın fonksiyonsuz silahı Kürtlerin yaşadığı pek çok sorunun sebebi haline geldi.
Artık 80’lerde, 90’larda, 2000’lerde değiliz. Kürt siyaseti, silahlı örgütten daha güçlü, daha belirleyici.
O halde birinci iş her şeyi zehirleyen o tüfeği duvardan indirmek olmalı.
Bahçeli tüfeğin duvardan indirilmesini her şeyin önüne koyuyor. Klasik evvel haklar, özgürlükler, kazanımlar sonra silaha veda sırasını bilakis çeviriyor.
Tabii ki bu dört tarafı sarılmış PKK’ya megafonla yapılan bir teslim ol daveti değil bu, bu Meclis’e yani konuşmaya bir davet. DEM’in PKK ile birebir şey olduğunu söylerken bunu bu kere ihbar etmiyor, tahlil bulunması gereken bir gerçeği hatırlatıyor, her şeyin ismini koyuyor.
Öcalan’ı ve PKK’yı direkt muhatap alarak siyasete davet ediyor.
Türkeş’in 90’larda Ermenistan Cumhurbaşkanı Levon Ter Petrosyan ile barışma teşebbüslerini hatırlıyor insan.
Oradaki üzere abdestinden kimsenin kuşku etmeyeceği bir adresten, Meclis’in, kamuoyunun o kadar da kıymetli olmadığı, güçlü iki başkanın he rşeye karar verebileceği bir devirde, oy ve gelecek beklentisi olmayan olgun bir önderden geliyor bu teklif.
Böyle realist ve yiğit bir teklif her vakit gelmez.
40 yıl sonra o tüfek artık duvardan indirilmeli.”